بسکه از ساز ضعیفی ها خبر داریم ما

چنگ می گردیم اگر یک ناله برداریم ما

عاشقان را صندل آسودگی دردسرست

تا به سر، دردی نباشد، دردسر داریم ما

ازکمال ما م می پرسی که چون آه حباب

در خود آتش می زنیم از بس اثر داریم ما

خاک گردیدیم و از ما آبرویی گل نکرد

رنگ و بوی سبزه های پی سپر داریم ما

هرقدر افسرده گردد شعله از خود می رود

در شکست بال ، پرواز دگر داریم ما

شش جهت آیینه دار شوخی اظهاراوست

نیست جزمژگان حجابی راکه برداریم ما

هیچ آهی سر نزدکز ماگدازی گل نکرد

همچو دل در آب گردیدن جگرداریم ما

ما وصبح ازیک مقام احرام وحشت بسته ایم

از نفس غافل نخواهی بود پر داریم ما

رفع کلفت از مزاج تیره بختان مشکل است

همچو داغ لاله شام بی سحر داریم ما

انفعال هستی از ما برندارد مرگ هم

خاک اگرگردیم آبی در نظر داریم ما

سجده بالینیم ، از سامان راحتها مپرس

همچواشک خود جبین در زیرسر داریم ما

بیدل از ما ناتوانان دعوی جرأت مخواه

کم زدن از هرچه گویی بیشتر داریم ما